10.0 Kesimpulan

Menjelang kurun ke-16, Melaka masih merupakan sebuah empayar yang gagah, makmur dan masyhur. Melaka telah meluaskan kuasa dan empayarnya dengan menakluki Perak dan beberapa negeri yang lain. Kegemilangan dan keunggulan Kerajaan Melaka berada di kemuncak semasa negeri itu berada di bawah kepimpinan Bendahara Tun Perak. Walau bagaimanapun kegemilangan itu tidak kekal lama apabila kerajaan Melaka menghadapi kemerosotan dan kejatuhan  selepas kematian  Bendahara Tun Perak. Kejatuhan empayar Melaka disebabkan beberapa faktor dalaman dan luaran. Faktor dalaman yang menyebabkan empayar Melaka tersungkur ialah pemerintahan Sultan Mahmud yang tidak cekap, berlakunya permusuhan antara orang-orang Melayu Islam dengan orang-orang Tamil Islam, kegiatan perdagangan semakin merosot, kelemahan dalam sistem pertahanan dan sikap pembesarr yang tidak adil. Faktor luarannya ialah sikap ketidakjujuran pedagang asing dan kejatuhan Melaka disebabkan oleh penaklukan Melaka oleh Portugis pada tahun 1511.

Secara kesimpulannya, perkembangan zaman Kesultanan Melayu Melaka banyak bergantung kepada kebijaksanaan pemerintahnya yang gigih merangka dan menyusun struktur serta strategi pentadbiran kerajaannya. Selain itu, masyarakat di zaman Kesultanan Melayu Melak tidak sukar untuk menerima sebarang perubahan dan pembaharuan yang membawa kepada kehidupan yang lebih maju. Kerajaan Melaka memainkan peranannya sebagai sebuah enterport baru dapat dilihat dalam tiga bentuk iaitu bertindak sebagai penerima atau pembeli barang-barangan, menjadi pengantara menemukan pedagang Timur dan Barat termasuk Nusantara , dan juga bertindak sebagai penyebar barang-barangan yang dibawa ke Melaka ke tempat lain. Walaupun Melaka merupakan warisan Srivijaya, namun perkembangan dan pencapaian Melaka adalah berbeza daripada Srivijaya kerana Melaka mampu menjadi satu tempat asas yang mempelopori kegiatan pemerintahan dan rakyatnya sehingga kini.